Johnny Depp

Cockiness

Urodzony w Owensboro w Kentucky Johnny był typowym małomiasteczkowym chłopcem. W dzieciństwie najbliższą mu osobą był dziadek, który jednak zmarł gdy Johnny miał siedem lat. Wkrótce potem rodzice Johnny'ego - Betty Sue Palmer i John Depp - przeprowadzili się na Florydę, gdzie ojciec objął stanowisko dyrektora prac publicznych. Wkrótce potem przeprowadzili się znowu i nigdy już nie osiedlili się na dobre. Johnny nie mógł pogodzić się ani ze śmiercią dziadka ani z wędrownym stylem życia rodziców. Stawał się coraz bardziej zbuntowany i agresywny. Kiedy miał 15 lat jego rodzice rozwiedli się. Johnny zaczął eksperymentować z narkotykami, opuścił się w nauce, a w końcu całkowicie załamał.

W tym trudnym okresie pomógł mu wujek. Zabrał go na kilka koncertów muzyki gospel, które obudziły w Johnnym zainteresowanie muzyką. Zafascynowała go szczególnie gra na gitarze - namówił matkę, by kupiła mu instrument i sam nauczył się grać. Grał w barach na Florydzie razem z grupą "The Flames" i zarabiał 25 dolarów tygodniowo, co dla nastolatka było całkiem przyzwoitą sumą. Wkrótce grupa zmieniła nazwę na "The Kids" i zaczęła grywać przed koncertami wielkich gwiazd, m.in. Iggy Popa. W atmosferze rockowych klubów Depp poznał Lori Anderson - swoją przyszłą żonę. Ich małżeństwo nie trwał długo, ale przyniosło Johnny'emu niebywałe korzyści. Lori przedstawiła go Nicolasowi Cage'owi, a ten z kolei swojemu agentowi. Droga do kariery stanęła przed Deppem otworem.

Zadebiutował w roku 1984 w horrorze "Koszmar z ulicy Wiązów" Wesa Cravena. Debiut nie należał do ambitnych i Depp stwierdził, że nie chce więcej grywać w "beznadziejnych" filmach. Postanowił rozpocząć naukę gry aktorskiej - marzyły mu się występy w znaczących produkcjach.

W 1986 r. otrzymał niewielką rolę w "Plutonie" Olivera Stone'a. Stamtąd trafił do serialu telewizyjnego "21 Jump Street", który przyniósł mu ogromną popularność. I choć serial nie był jego wymarzonym sposobem na zdobycie sławy, sprawił, że pojawiły się nowe propozycje. W 1990 r. Tim Burton zaproponował Deppowi rolę zagubionego outsidera z nożycami zamiast dłoni w "Edwardzie Nożycorękim". W tym samym roku aktor zagrał również postać zbuntowanego nastolatka w "Beksie" Johna Watersa. Rola Wade'a "Beksy" Walkera doskonale odzwierciedlała osobowość Deppa - jego bunt wobec świata i obowiązujących norm społecznych. Potem przyszły kolejne role: Axela Blackmara w "Arizona Dream" Emira Kusturicy, Sama w "Benny i Joon" Jeremiaha Chcechicka i Gilberta Grape'a w "Co gryzie Gilberta Grape'a" Lasse Hallströma. W 1994 r. wcielił się w postać najgorszego reżysera wszechczasów w filmie Tima Burtona pt. "Ed Wood". Jego gra aktorska została doceniona i zaowocowała współpracą z takimi reżyserami jak Jeremy Leven ("Don Juan Demarco", 1995), Jim Jarmusch ("Truposz", 1995), Mike Newell ("Donnie Brasco", 1997) i Terry Gilliam ("Las Vegas Parano", 1998).

W 1997 r. Johnny Depp zadebiutował jako reżyser filmem "Odważny", który pomimo głębokiej problematyki i gwiazdorskiej obsady (sam Depp i Marlon Brando) nie zyskał uznania krytyków.

W 1999 r. po raz trzeci w swojej karierze współpracował z Timem Burtonem - przy "Jeźdźcu bez głowy". W tym samym roku zagrał także w "Dziewiątych wrotach" Romana Polańskiego - filmie opartym na powieści Artura Pereza-Reverte. Wcielił się także w rolę kosmonauty opętanego przez Obcych w thrillerze “Żona astronauty” (1999), gdzie partnerowała mu Charlize Theron. Wystąpił w dramacie biograficznym o życiu i twórczości kubańskiego pisarza Reinalda Arenasa zatytułowanym “Zanim zapadnie noc” (2000), w “Czekoladzie” (2000) z Juliette Binoche, w dramacie “Człowiek, który płakał” (2000), w thrillerze “Z piekła rodem” (2001) nakręconym na podstawie serii komiksów Alana Moore'a, w kryminale “Blow” (2001) z Penélope Cruz. W 2003 zagrał agenta CIA u Roberta Rodrigueza w “Pewnego razu w Meksyku: Desperado 2”. Jako Jack Sparrow pojawił się w filmie “Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły” (2003). Za ten film przyznano mu nagrodę MTV Movie Award i nominowano do Oskara, Saturna, nagrody BAFTA i Złotego Globu. W 2006 na ekrany wejdzie druga część przygód kapitana Sparrowa zatytułowana “Piraci z Karaibów: Skrzynia umarlaka”, a w 2007 trzeci film z tej serii.

Zagrał tytułową postać w dramacie “Rochester” (2004) opowiadającym o życiu XVII-wiecznego poety, a także wcielił się w postać opuszczonego przez żonę pisarza w thrillerze “Sekretne okno” (2004). Kolejną w swojej karierze rolę literata zagrał w dramacie “Marzyciel” (2004) i za tę kreację zebrał komplet nominacji: do Oskara, Złotego Globu, Saturna i nagrody BAFTA. W filmie dla dzieci “Charlie i fabryka czekolady” (2004) zagrał przedsiębiorcę, właściciela tytułowej fabryki Willy'ego Wonkę. W czarnej komedii animowanej “Gnijąca panna młoda Tima Burtona” (2005) użyczył głosu jednej z postaci.

Większość ról granych przez Johnny'ego Deppa to postaci outsiderów, buntowników i samotników. W przeciwieństwie do wielu innych aktorów swojego pokolenia, Depp zdołał uwolnić się od młodzieńczego image'u, który wypracował w swoich wczesnych filmach i pozbyć się sławy "idola nastolatek". Stał się raczej symbolem buntu i niezależności, co szczególnie widać w jego życiu prywatnym.

Powszechnie znane są liczne skandale z jego udziałem: zdemolowanie pokoju hotelowego w Nowym Jorku (1994) czy pobicie fotoreportera czekającego przed szpitalem, w którym urodziła się córka aktora. Depp słynie z agresywnych zachowań, ale jednocześnie uznawany jest za człowieka niezwykle wrażliwego.

Jego życie osobiste jest dość skomplikowane. Przez kilka lat spotykał się z Winoną Ryder, której imię wytatuował sobie na ramieniu wraz z tekstem "Na zawsze". Pomimo zaręczyn i planowanego ślubu para rozstała się w 1993 r. Po rozstaniu z Winoną zaczął spotykać się z modelką Kate Moss z którą, pomimo zapewnień, że to miłość jego życia, również się rozstał. Jego kolejny związek, z francuską piosenkarką Vanessą Paradis zaowocował narodzinami córeczki Lily-Rose Melody w 1999 r. i przeprowadzką aktora do Paryża. W 2002 urodził się ich synek John Christopher III. Związek Johnny'ego i Vanessy przyniósł im ósme miejsce w sondażu przeprowadzonym przez magazyn "In Touch Weeklyn" w 2004 r. na najbardziej kochającą się parę w Hollywood.

Został uznany przez magazyn "People" za Najseksowniejszego Mężczyznę Roku 2003, a także zwyciężył w rankingu opublikowanym w 2004 r. przez amerykański magazyn "In Style" na najseksowniejszego aktora po czterdziestce.